Identifiant

ark:/13685/05858

Titre

Hippocratis Coi Medicorum principis Liber de Locis in Homine commentariis illustratus a Francisco Perla Calviensi

Créateur

Perla, Francisco

Rôle

Editeur

Hippocrate

Date

1638

Éditeur

Rome : Bernardinum Tanum

Siècle

XVIIe siècle

Format

Nombre de vues : 478

Cote du document

5858

Licence

Licence Ouverte

Univers Numerabilis

Chirurgie

Médecine

Sur l'auteur

Hippocrate (460 av. J.-C. - 356 av. J.-C.)

Autre consultation

Consulter sur Internet Archive

Consulter en PDF

Identifiant SUDOC

Notice dans le Sudoc

Manifeste IIIF

https://numerabilis.u-pariscite.fr/iiif-presentation/3/item/209815/manifest

Table des matières

0001 - Page sans numérotation - [Note manuscrite]

0003 - Page sans numérotation - [Page de titre]

0005 - Page sans numérotation - Eminentissimo ac reverendissimo Principi Fr. Antonio Barberino S. R. E. Card. Amplissimo Maiori Poenitentiario Franciscus Perla Perp. Fel. Prec

0010 - Page sans numérotation - Lectori ingenuo

0018 - Page sans numérotation - Reverendissime Pater Sacri Palatij Apostolici Magister / Imprimatur,

0019 - Page 1 - Hippocratis Coi Medicorum Principis. De Locis in Homine Liber primus. Commentariis illustratus a Francisco Perla Calviensi Medico Philosopho cive Romano. Textus I. Mihi quidem videtur principium Corporis nullum esse, sed omnia similiter principium, & omnia finis: circulo enim scripto principium non reperitur

0024 - Page 6 - II. Similiter etiam morborum in toto corpore

0025 - Page 7 - III. Quod quidem siccius est, morbos magis recipere, & magis dolere à natura solet, humidum verò minus.

0032 - Page 14 - IV. Corporis autèm singulae partes altera alteri, ubi hinc, aut illinc processerit, morbum statim facit

0036 - Page 18 - V. Venter capiti, caput carnibus ac ventri, & reliquae omnes iuxtà eandem rationem, quemadmodùm venter capiti, & caput carnibus ac ventri

0037 - Page 19 - VI. Etenim ubi venter egestionem moderatam non fecerit, & in ipsum cibus ingeratur; humiditate ciborum ingestorum corpus irrigat.

0044 - Page 26 - VII. Et optimum fuerit sic curare aegrotas per has, quae morbos faciunt: sic enim quam optimè principium aegrotantis quis sanauerit

0045 - Page 27 - VIII. Corpus porrò ipsum sibi ipsi idem ac simile est, & ex ijsdem compositum est: similiter autem habet & paruas, & magnas partes; itemque infernas ac supernas

0048 - Page 30 - IX. Et si quis minimam corporis partem acceptam malè afficere velit, totum corpus affectionem sentiet, qualiscumque tandem ea fuerit, proptere à quod minima corporis pars omnia habet, quaecunque & maxima / X. Insuper quicquid tandem minima pars pertulerit, ad gentilitatem refert, & transfert, unaquaeque ad suam, siue bonum, siue malum id fuerit:

0050 - Page 32 - XI. Caeterùm natura corporis principium sermonis in arte medica

0056 - Page 38 - XII. Primùm igitur perfirata est qua parte audimus: etenim vacua cicum circà aures non aliud in audiunt, quàm strepitum, & clamorem.

0073 - Page 55 - XIV. Et in oculos venulae tenues ad visum ex cerebro per ambientem membranam feruntur.

0077 - Page 59 - XV. Membranae autem tres, quae oculos custodiunt, superna quidem crassior, media tenuior, tertia tenuis, quae humorem conseruat

0081 - Page 63 - XVI. Ex his superna & crassissima si laedatur, & mutiletur, morbos facit. Media verò etiam ipsa periculosa est; & ubi rupta fuerit, promine foras velut vessica.

0084 - Page 66 - XVII. Membranae cerebri duae sunt, altera superna crassior, altera tenuis cerebrum attingens, non amplius eadem permanens post quam fuerit vulnerata

0087 - Page 69 - XIII. Venae autèm transeunt ad verticem per carnes venientes ad ossiculum.

0092 - Page 74 - XIX. Aliae verò duae venae iuxtà tempora feruntur in medio temporum & aurium, quae premunt oculos, & semper pulsant: solae enim hae sanguine non rigantur, sed auertitur ex ipsis sanguis.

0095 - Page 77 - XX. Visus humore de cerebro nutritur. Cùm autem quid eius de venis acceperit, fluxione turbatur, & humor ipse non apparet; & ob oculos moueri ipsi videntur, aliquando velut auicularum imagines, aliquando velut lentes nigrae, & nihil exacte iuxtà rei veritatem videre potest

0096 - Page 78 - XXI. Aliae duae venae un medio aurium, & aliarum venarum, quae feruntur ad aures. Aliae duae venae ex ossis conclusione in aures feruntur.

0100 - Page 82 - XXII. Caua autem vena finitur quidem velut gula consistit autem inter gulam & guttur, siue arteriam, ferturque per septum transuersum, & per cor, & interseptum, & finditur ad inguina, & ad femora intro, & disparationes in femoribus facit, & ad tibias intùs fertur ad malleolos.

0106 - Page 88 - XXIII. Ex caua autèm vena producitur quaedam in sinistram manum.

0111 - Page 93 - XXIV. Alia etiam ad dexteram manum eodem modo à caua producitur / XXV. Communicant autem omnes venae, & confluunt inter se mutuò, & aliae quidem sibi ipsis per se commictuntur, & coincidunt;

0112 - Page 94 - XXVI. Et quicunque morbus à venis oritur, leuior est, quàm qui à neruis: diffluit enim una cum humore, qui in venis est, & non quiescit; & natura venis in humore est, in carnibus.

0117 - Page 85 - XXVII. Maximè autem impetunt ipsos distentiones, & alij morbi; à quibus tremor corpus occupat, & qui tremere ipsum faciunt / XXVIII. Nerui autem premunt articulos, extentique sunt per totum corpus.

0119 - Page 101 - XXIX. Capita suturas habent alia tres; alia quatuor.

0123 - Page 105 - XXX. Saniores autem capite sunt qui plures suturas habent

0124 - Page 106 - XXXI. Inter supercilia os descendit, ac transit, & mandibularum clausura in medio mento, & supernè ad caput est

0127 - Page 109 - XXXII. Verticula alij plura, alij pauciora habent. Qui pauciora habent, his duodeuiginti sunt. Horum alia sursùm ad caput, alia deorsùm ad sedem tendunt

0129 - Page 101 - XXXIII. Costae septem à posteriori corporis parte ad verticula connectuntur, anteriore parte in pectore inter se committuntur

0130 - Page 112 - XXXIV. Clauiculae articulos habent alios in medio pectoris iuxtà guttur, atque hic coarticulatae sunt; alios ver`ad humeros reclinatos ad scapulas, quae humeris semper adhaerent.

0133 - Page 115 - XXXV. Caeterùm manus articulos multos habent. Quaecunque enim ossa inter se committuntur, omnia articulos faciunt.

0134 - Page 116 - XXXVI. At verò in coxendicibus articuli duo sunt, quae acetabula appellantur, & femora in hos in articulata sunt.

0136 - Page 118 - XXXVII. Ad genu verò os femoris taliter biceps est; Bicipitio autem huic os tibia appellata, velut in cardine adaptatum est.

0137 - Page 119 - XXXVIII. Iuxtà tibiam autem appendices duae procedunt, quae infernè ad malleolos pedis finiunt, supernè ad genu: non autem perueniunt ad articulum. Ad pedem verò tibia iuxtà malleolos articulum habet, & alium infrà malleolos

0138 - Page 120 - XXXIX. Et in pedibus articuli multi, quemadmodum & in manibus, sunt. Quot enim ossa, tot sunt articuli & in digitis pedum eodem numero sunt, ac pari modo habent

0140 - Page 122 - XXXX. Articuli insuper multi in corpore parui sunt, non similiter omnibus, sed alij aliis. Hi autem, qui scripti hic sunt, omnibus similiter habent. Aliae etiam venae aliis sunt, sed non memorabiles

0141 - Page 123 - XLI. Mucus omnibus à natura est, cum hic purus fuerit, articuli sani sunt, & bene moueri possunt, ut pote lubrici inter se ipsos.

0143 - Page 125 - XLII. In ventrem porrò ea, quae comeduntur ac bibuntur procedunt. Ex ventre autem fibrae in vesicam, quae parte humorem percolat, extentae sunt

0144 - Page 126 - Liber secundus. Textus I. Fluxiones autem & perfrigerata valdè carne, & percalefacta fiunt, ac superinflammata.

0151 - Page 133 - II. Cum autem corpus fuerit resiccatum, & alio qui corpus ipsum sibi ipsi communicans sit, etiam cum siccum est diducit, & concipit, & ducit ubicunque tandem humor obtigerit.

0155 - Page 137 - III. Fluxiones de capite septem sunt, in nares, in aures, in oculos, atque hae ex capite fluxiones ob oculos conspicuae existunt

0156 - Page 138 - IIII. Postquam autem in thoracem fluxerit prae frigore, bilis fit. Magis autem in thoracem prae frigore fluit, propterea quod facilis est fluxio ad guttur, utpote non contectum.

0161 - Page 143 - V. Cum verò in medullam fluxio contingerit; tabes occulta, atque inconspicua oboritur

0164 - Page 146 - VI. Cum autem retro ad vertebras, & in carnes defluxerit hydrops sit / VII. Id quod ex hoc cognoscere datur. Siccae enim anteriores partes sunt, caput videlicet, & nares, & oculis amplius hebetudo accedit, fiunt que cum virore pallidi, itemque reliquum corpus; & nihil expuit homo, etiamsi multum fluat.

0170 - Page 152 - VIII. Si autem modicus fluxus fuerit, coxendicum & articulorum diuturnam affectionem facit, ubi fluere cessabit: nam ut modicus, & undequaque ab omnibus fortioribus depulsus,

0173 - Page 155 - IX. Si porrò intumuerint nares, & pituita plenae fuerint, atque ea compacta, oportet pituitam compactam & congelatam attenuare aut fomentis, aut medicamento, & non auertere.

0174 - Page 156 - X. Cum vero in aures fluxerit, primùm dolorem exhibet; violenter enim procedit: dolorem autem exhibet donec in fistulam redactus fuerit. Ubi autem fluere consueuerit, non amplius dolorem facit

0178 - Page 160 - XI. Et verò, quem dolor affligit, medicamentum natura calidum, repidum factum, & metopo dilutum, infundendum est, & retrò cucurbita medica affigenda, si sinistra auris doluerit ad dextram, sin dextra, ad sinistram non autem scarificando pertundere oportet, sed ut trahat solum finenda est.

0184 - Page 166 - XII. Caeterùm ubi non oculos fluxio processerit, oculi inflammantur & tument.

0190 - Page 172 - XIII. Medicamenta caput purgantia, quae quidem fortia sunt, à toto capite ducunt: quae verò debilia, ab oculis, & hinc à vicinis naso partibus

0191 - Page 173 - XIIII. Si autem à carne & osse, muco inter & carnem subsistente, fluxus ad oculos fiat, ex hoc manifestum fit, quod inde profluit.

0193 - Page 175 - XV. Hunc sic sanare oportet.

0196 - Page 178 - XVI. Si in visum, in humorem purum cruentus aliquis humor ingrediatur, huic visus intrà oculum non rotundus esse apparet; propterea quod in quocumque inest cruentus humor, id ipsum non appareat.

0198 - Page 180 - XVII. Si verò oculus rumpatur, mollibus medicamentis, & acerbis utendum est, ut vulnus adstrictum in angustum coeat, & cicatrix tenuis fiat. Si autem adhuc humoribus plenus fuerit, lacrymare oculo conducit

0202 - Page 184 - XVIII. At verò cum in thoracem fluxerit, & bilis fuerit, ex hoc manifestum fit.

0208 - Page 190 - XIX. Haec autem propterea fiunt.

0209 - Page 191 - XX. Peripneumonia multo periculosior est, & dolores multo fortiores sunt, qui ad laterum mollitudinem, & ad clauiculas tendunt, & lingua multo viridior & pallidior; & fauces prae fluxione dolent, & lassitudo fortis occupat, & spiritus sexta aut septima die corripit

0210 - Page 192 - XXI. Hunc si non septima die febris dimiserit, moritur, aut suffocatur,

0213 - Page 195 - XXII. Et quicunque pare peripneumonia, aut pleuritide suppurati fiunt, non moriuntur, sed sani fiunt

0215 - Page 197 - XXIII. Suppurati ut plurimum fiunt cum fluxus in idem velut in bile contingit; sed in bile quidem multum defluit, & ubi defluit, sedatur. Suppuratis verò minus defluit, & non sedatur

0217 - Page 199 - XXIV. Fiunt etiam suppurati, cum minus excreant, quam influit in pulmonem: hoc enim, quod in pulmone consistit, & quod influit, pus sit.

0218 - Page 200 - XXV. Fit praeterea etiam ab ulcere suppuratus, & leuior hic morbus existit

0220 - Page 202 - XXVI. Fit autem extra pulmonem, maxime quidem à ruptura, & ubi caro contusa fuerit: iuxta hanc enim pus congregatur, & congregatum fluctuat siquis corpus concutiat, & strepitum facit; & haec uruntur

0224 - Page 206 - XXVII. Tabes autem fit, cum in idem velut in suppurato fluxio fit per guttur, & appendentes pulmonis partes, appellatas aortas, quae pulmonem & guttur continent, & coniungunt.

0226 - Page 208 - XXVIII. Suppurati hoc modo cognoscuntur latus à principio dolor occupat.

0230 - Page 112 - XXIX. Porrò cum retrò spinam fluxio processerit, huic tabes fit eiusmodi lumbos dolet, & anteriores capitis partes vacuae videntur ipsi esse / XXX. Bilis autem periculosa est si icterus, siue regius morbus in oculis accedat;

0247 - Page 231 - XXXI. At verò suppuratis caput purgare oportet, non fortibus medicamentis, sed paulatim auertere in nares, & simul edulijs ventrem subducentibus uti.

0249 - Page 233 - XXXIII. Tabidos idem eodem modo, quod ad reliqua attinet, curabis;

0252 - Page 236 - XXIV. Cum porrò per gulam fluxus in ventrem processerit, morbus infrà fit, aliquando etiam supernè.

0254 - Page 238 - XXXV. Cum autem retrò in carnes iuxtà vertebras fluxus illapsus hydropem fecerit, sic mederi oportet.

0258 - Page 242 - XXXVI. Cum coxendicum morbus à fluxione fiat, cucurbitulam medicam affligere oportet, & foràs trahere, & non scarificando pertundere, & calefactorijs medicamentis in potu exhibitis intus calefacere,

0260 - Page 242 - XXXVII. Tabes ex fluxione retrorsum. Hi hac affectus est, ei caput est purgandum debili medicamento, donec fluxux auertatur:

0263 - Page 245 - Liber tertius. Textus I. Cum splen prae febre magnus factus fuerit; fit autem cum corpus attenuatur: ex iisdem enim & splen flirescit, & corpus contabescit.

0269 - Page 251 - II. Hunc fit sanare oportet. Medicamenta in potu exhibenda sunt, quae aquam purgent, & edulia quam pituitosissima offerenda.

0272 - Page 254 - III. Cum enim morbus periculosissimus fit, in his periclitari oportet: si enim successerit, sanum facies; sin minus, quod etiam alias futurum erat, id ipsum perpetitur

0273 - Page 255 - IIII. Caeterum in puero hydropem sic curare oportet. Partes tumidae, & aqua plenae, aperiendae sunt scalpello, & frequenter & parum educendum est.

0274 - Page 256 - V. Pleuritis sicca citra fluxum fit cum pulmo valde exsiccatus fuerit prae siti necessaria:

0278 - Page 260 - VI. Hunc multis potibus curare oportet, & lauare & doloris medicamentum praebere, & alia, quae excreationem faciunt.

0281 - Page 263 - VII. Febres porrò propterea fiunt. Cum corpore super inflammatio carnes intumuerint, & pituita ac bilis conclusa quieuerint, & neque refrigeretur quicquam, neque exeat, neque moueatur, neque aliud quid subeat

0284 - Page 266 - VIII. Cum itaque lassitudo occuparit, & febris ac repletio, lauare multa aqua oportet, & oleo illinere, & quam maxime calfacere, quo caliditas aperto corpore prae sudore egrediatur.

0286 - Page 268 - IX. Medicamentum tamen, donec corpus floridum est, ne propinato: non enim vacuatur, nisi parùm, utpote corpore turgente.

0288 - Page 270 - X. Febrienti cibum ne offeras, neque sorbitionibus subtùs aluum ducas.

0290 - Page 272 - XI. Cum verò gracilem existentem febris urat, manifestum est, quod non propter corporis tumorem febris occupet.

0292 - Page 274 - XII. Nihilo autem minùs oportet etiam debiles fortia medicamenta potare, sed similiter; aut solùm sic, ut fortibus quidem forte, debilibus verò debile exhibeas

0295 - Page 277 - XIIII. Ardores verò potionibus & sorbitionibus, quemadmodum febrem frigefactorio medicamento, exoluere oportet, cammaro videlicet, aut alio quopiam huiusmodi:

0298 - Page 280 - XIV. Icterum, siue regium morbum, sic curare oportet.

0304 - Page 286 - XV. Ulcus ferinum in corpore propterea venit.

0305 - Page 287 - XVI. Hunc medicamentis humectantibus ipsum ulcus illinere oportet, ut ex humectato ulcere fluxus foràs effluat,

0306 - Page 288 - XVII. Quam Latini anginam ab angendo, Graeci cynanchen & synanchen à canibus, & suibus appellant:

0312 - Page 294 - XXVIII. Morbos à principio curare oportet, & siguidem à fluxionibus fiunt, primùm fluxiones sedare;

0315 - Page 297 - XIX. Capitis fracturae. Siguidem os fractum fuerit, ac contritum, periculo vacat, & curare oportet hunc humectantibus medicamentis.

0322 - Page 304 - XX. Febricitanti caput ne purgato, ut ne furiosus fiat: calfaciunt enim caput pharmaca purgatiua; & sanè ad caliditatem febrilem accedens ea, quae in medicamento est, insaniam facit

0324 - Page 306 - XXI. Ex quacunque causa male affligente quis atram bilem euomuerit, moritur, qui vulnus habet

0326 - Page 308 - XXII. Et qui ab euacuatione detinetur, & debilis est; & tenuis existens, derepentè siccus subsidit, moritur

0327 - Page 309 - XXIII. Cum à caliditate detento ulcuscula eruperint debili existenti circùm circà liuida moritur.

0330 - Page 312 - XXIIII. Cùm quis à medicamenti potu superaegrotarit, & inferne, & superne ab ipso secesserit, vinum sorbeat, primùm quidem dilutum, deinde meracum frequenter, & sanabitur, medicamentum autem neque euacuatiuum, neque vomitorium sumat

0331 - Page 313 - XXV. Hypercatharsi, de qua modo egit, choleram iam comparat:

0333 - Page 315 - XXVI. Cùm susceperis vinosum, & vomentem, vomitum ne sedato: vomitus enim euacuationem sedat: facilius autem vomitus posteà sedabitur.

0335 - Page 317 - XXVII. Sanguis cum morbum facit, dolorem exhibet; pituita grauitatem ut plurimum

0337 - Page 319 - XXVIII. Morbum si quis non cognoscat, medicamentum bibendum praebeat non forte; si itaque leuior inde fiat; demonstrata via est, quod gracilitatem inducendo curandus est.

0338 - Page 320 - XXIX. Si quis in morbis quid permutaturus est, forti quidem aegroto, debili autem morbo;

0339 - Page 321 - XXX. Ars exercitandi corpora, ac Medicina contraria sunt: ars enim exercendi corpora, Gymnastice Graecis appellata, non opus habet permutatione, sed Medicina: sano enim non auxiliatur transmutatio ex praesenti statu, verùm aegroto

0341 - Page 323 - XXXI. Morbi quicunque ulcera sunt, & super reliquum corpus eminent, eos simul cum medicamentis, etiam fame curare oportet

0342 - Page 324 - XXXII. Fluxione ex capite fluente, vomitus conducit

0351 - Page 333 - XXX. Antiqui morbi difficilius curantur, quàm recentes. Verùm morbos antiquos primùm recentes facere oportet

0353 - Page 335 - XXXIV. Ulcus callosum factum, eiecta primùm duritie per putrefactorium medicamentum, constringere deinde oportet.

0356 - Page 338 - XXXV. Tristes, anxios, & aegretos, ac se strangulare volentes, Mandragorae radice mane in potu data minore pondere, quàm quod insanire facit, curabis

0357 - Page 339 - XXXVI. Conuulsioni sic mederi oportet.

0359 - Page 341 - XXXVII. A conuulsione si febris inuadat, sedatur eadem die, aut sequenti, aut omninò tertia

0362 - Page 344 - XXXVIII. A ruptura febris non corripit amplius, quam tres, aut quatuor dies; si verò corripiat, & quis putat se à ruptura habere; ab alia sanè quapiam causa corripitur; & non oportet ipsam velut à ruptura curare

0363 - Page 345 - XXXIX. Cùm homo manibus & pedibus distenctus, ac tortus fuerit, insaniam sibi ipsi facit

0364 - Page 346 - XL. Venam porrò sic urere conuenit commodam ad morbum, ex quocunque tandem quis aegrotarit, si ustus fuerit homo, & fluxerit sanguis, ita ut hoc non periculosum sit ipsi;

0368 - Page 350 - XLI. Doloris in capite gratia, sanguinem de venis detrahito: si vero non sedetur, & diuturnus sit; perure venas, & sanus euadet. Si vero caput purgaueris magis affliges

0369 - Page 351 - XLII. Medicinam cito discere non est possibile; propterea quod impossibile est statam, ac certam doctrinam in ipsa fieri, velut, verbi gratia.

0378 - Page 360 - XLIII. Eodem modo res se habet circà rubicundos & pallidos: nam & pituitosa & tumefacienta & pallidos faciunt, & boni coloris; itemque attenuantia: utriusque autem medicamentum sunt contraria contrario. Verbi causa.

0379 - Page 361 - XLIV. Insuper verò etiam dolor & propter friggiditatem fit, & propter caliditatem, & propter valde esuperans, & propter imminutum.

0387 - Page 369 - XLV. Alius porrò modus hic est. Per similia morbus fit, & per similia adhibita ex morbo sanatur.

0390 - Page 372 - XLVI. Huius autem rei caua corporis debilitas existit; corpus enim à cibis aequalibus, aequaliter nutritur, à corpore verò cibi superantur.

0394 - Page 376 - LXII. At verò Medicina breuem occasionem habet: & qui hoc nouit, illa stata, & certa habet, & scit, quae consueta sint, & quae non consueta;

0395 - Page 377 - XLVIII. Occasio autem haec est, ut cibos offeramus ea copia, quam corpus, cui offerentur, superare valeat: nam si quis sic fecerit, omnino necesse est cibum aluum subducentem oblatum, subducentem esse, & pituitosum pituitosum.

0398 - Page 380 - XLIX. Medicamenta sunt omnia, quae praesentem statum transmouent: omnia autem fortiora transmouent: licet autem, si velis, medicamento transmouere; & rursus, si velis, alimento & cibo.

0402 - Page 384 - L. Medicamenta fortia à natura in debilibus morbis dare non oportet; neque paucitate medicamenti debilitas ipsius facienda est, sed fortibus natura fortibus pharmacis utendum est;

0404 - Page 386 - LI. Caeterùm morbi ea parte, qua proximi sunt, educendi sunt, & qua parte singulis exitus proximus est, extrahendi / LII. Aluum autem subducentia talia sunt, quaecunque lubrica, & incisiua sunt, & quaecunque in calidis attenuantur;

0409 - Page 391 - LIII. Medicina itaque mihi iam tota inuenta esse videtur, quae sic habet, & quae docet singulas & consuetudines & occasiones:

0414 - Page 396 - LIV. Deinde verò quid opus of Medicinae fortuna, si enim morborum medicamenta clara sunt & manifesta, velut equidem arbitror, non expectat sane fortunam ad sanandos morbos, siquidem sunt medicamenta.

0415 - Page 397 - LV. Quicumque verò fortunam ex Medicina, aut ex alia quapiam arte expellit, dicitque eos, qui probe rem aliquam sciunt, fortuna non uti; is contrarium mihi iudicare videtur.

0416 - Page 398 - LVI. Morbi muliebres. Uteri omnium morborum causae sunt:

0424 - Page 406 - LVII. Haec itaque sic curanda sunt.

0429 - Page 411 - LVIII. Si autem sursum ascenderit, & non auersa fuerit, medicamentis suppositijs benè olentibus, & quae simul calfaciunt, utere, velut sunt Myrrha, aut unguentum, aut aliud quoddam odoratum, simulque calefactorium.

0434 - Page 416 - LIX. Caeterum subdititias glandulas sic facere oportet, si fortes facere velis.

0435 - Page 417 - LX. Sed & si humore pleni uteri osculum tumidum habuerint, & non fluxerint, fluxionem facere oportet, & subdititiis pharmacis sanare, itemque fomentis, velut scriptum est, ita faciendo, ut in superiore fluxione supressa

0436 - Page 418 - LXI. Quin & si in anteriorem partem procedens uterus, auersus fuerit, fluxionem facere oportet, velut in superiore fluxione suppressa

0437 - Page 419 - LXII. Cum verò fluxus nimius fuerit, neque calida aqua, neque alio quopiam calefacere oportet, neque urinam cientibus uti, neque cibis aluum subducentibus:

0440 - Page 422 - LXIII. Fluxiones porrò, cum confestim venerit purgatio, statim subcruentae fiunt: cum verò tardius prodierit, purulentae

0441 - Page 423 - LXIV. Et iunioribus subcruenta magis prodeunt; seniores verò magis mucosa menstrua habent

0443 - Page sans numérotation - Index

0477 - Page sans numérotation - [Errata]

0478 - Page sans numérotation - Registrum. [Priuilege]