Identifiant

ark:/13685/05852

Titre

Les sept livres d'Aphorismes du grand Hippocrate,...

Créateur

Hippocrate

Date

1645

Éditeur

Paris : chez Nicolas et Jean de la Coste

Siècle

XVIIe siècle

Format

Nombre de vues : 999

Cote du document

5852

Licence

Licence Ouverte

Univers Numerabilis

Chirurgie

Médecine

Sur l'auteur

Hippocrate (460 av. J.-C. - 356 av. J.-C.)

Autre consultation

Consulter sur Internet Archive

Consulter en PDF

Identifiant SUDOC

Notice dans le Sudoc

Manifeste IIIF

https://numerabilis.u-pariscite.fr/iiif-presentation/3/item/208348/manifest

Table des matières

0001 - Page sans numérotation - [Page de titre]

0003 - Page sans numérotation - Epistre

0007 - Page sans numérotation - L'imprimeur au lecteur

0009 - Page 1 - Commentaires sur les Aphorismes d'Hippocrate. Livre Premier. Aphorisme premier. Vita breuis, ars longa, occasio volueris, experientia periculosa, iudicium difficile. ... Discours

0011 - Page 3 - Explication

0016 - Page 8 - Aphorisme II. In turbationibus alui, et vomitionibus quae sponte fiunt, si qualia oportet purgentur, confert, et facile ferunt:

0021 - Page 13 - Aphorisme III. Athletarum plenior corporis habitus, si ad summum sit plenitudinid gradum perductus, lubricus est neque enim eodem permanere aut consistere potest:

0026 - Page 18 - Aphorisme IV. Victus tenuis et exquisitus, et in morbis longis semper, et in acutis verò ubi non conuenit, parùm iutus.

0029 - Page 21 - Aphorisme V. In tenui victu peccant aegroti, quo fit ut magis laedantur.

0032 - Page 24 - Aphorisme VI. Ad extremos morbos, extrema exquisité comparata remedia, optima

0034 - Page 26 - Aphorisme VII. Quum itaque morbus peracutus est, extremos protinus labores habet, summeque tenuissimo victus est utendum:

0036 - Page 28 - Aphorisme VIII. Quum morbi vis est maxima, tum vel tenuissimo victu est utendum

0038 - Page 30 - Aphorisme IX. Sed et ex aegroto coniecturam facere oportet, an is cum praescripto victu perstet ad morbi usque vigorem;

0040 - Page 32 - Aphorisme X. Quibus itaque vigor statim futurus est, tenuiter statim habere oportet: quibus autem posterius, et in ipso vigoris tempore, et paulò sub ipsum de victu demendum: Antea verò plenius alendum, ut aegrotus perferrè queat

0043 - Page 35 - Aphorisme XI. In ipsis tamen acerbationibus cibum adimere oportet, nam praebere noxium. Et cum per circuitus redeunt morbi, in ipsis accessionibus abstinendum

0045 - Page 37 - Aphorisme XII. Morbi verò ipsi, et anni temporae, et periodorum inter se proportionis obseruatio; sine ea quotidie, sine alternis; sine maiore interuallo fiant, paroxysmos et statum morborum indicabunt.

0049 - Page 41 - Aphorisme XIII. Ieiunium senes non decrepiti ferunt facillimè, secundum hos qui constantem aetatem agunt, minus adolescentes, minimè omnium pueri, atque inter eos maximé qui acriore sunt et viuidiore ingenio praediti

0052 - Page 44 - Aphorisme XIV. Qui crescunt, plurimum habent calidi natiui, itaque copioso quum egeant alimento, abundè ipsis suppeditare oportet, alioqui corpus consumitur.

0055 - Page 47 - Aphorisme XV. Ventres hyeme ac vere natura calidissimi, et somni longissimi. Per ea igitur tempora plus sibi dare oportet, siquidem plus natiui caloris habent. Quo fit ut copiosioro alimento egeant argumento sunt aetates et Athletae

0058 - Page 50 - Aphorisme XVI. Victus humidus, quum febricitantibus omnibus, tum pueris maximè atque aliis qui tali victu consueuêre, utilis

0060 - Page 52 - Aphorisme XVII. Quos etiam semel aut bis, et plus minus ve et minutatim alere conueniat spectandum. Dandum vero aliquid tempori, regioni, aetati et consuetudini

0062 - Page 54 - Aphorisme XVIII. Aestate et automno cibi copiam fuerunt difficillime, hyeme facillime, vere minus

0064 - Page 56 - Aphorisme XIX. Quibus perstatos circuitus accessiones fiunt, nihil dare, nec cogere, sed demere oportet ante iudicationes

0066 - Page 58 - Aphorisme XX. Quae decernuntur decretave sunt iuste, nec mouere, nec aliud quicquam nouare, sine medivamentis, sine aliis irritamentis fiat, sed omittere oportet

0069 - Page 61 - Aphorisme XXI. Quae educere oportet, quò maximè vergere videbuntur, ducito, viis ac locis utiliter eo ferentibus

0071 - Page 63 - Aphorisme XXII. Quae matura coctaque sunt medicari ac mouere oportet, non cruda, nec per initia, nisi suoptè citantur impetu id quod per raro fieri solet

0074 - Page 66 - Aphorisme XXIII. Quae vacuantur multitudine metienda non sunt, sed si quae oportet vacuentur, et facile ferant. Atque ubi ad animi deliquium educere conuenit, faciendum, si aegrotus par esse possit

0077 - Page 69 - Aphorisme XXIV. In morbis acutis rarò, et per initia medicamento purgante uti oportet. Nec verò id inconsideratè faciendum

0079 - Page 71 - Aphorisme XXV. Si qualia oportet purgentur, confert, et facilè ferunt: si contraria: difficulter

0081 - Page 73 - Livre Second. Aphorisme premier. Quo in morbo somnus laborem adfert, est mortiferum: si verò leuationem, minimè est mortiferum. Discours

0083 - Page 75 - Explication

0084 - Page 76 - Aphorisme II. Ubi somnus delirationem sedat bonum

0085 - Page 77 - Aphorisme III. Somnus et vigilia modum si excesserint, malum

0087 - Page 79 - Aphorisme IV. Non satietas, non fames, neque aliud quicquam quod natura modum excedat, bonum

0089 - Page 81 - Aphorisme V. Spontaneae lassitudines morbos denunciant

0091 - Page 83 - Explication. Aphorisme VI. Qui ab aliqua corporis parte dolentes, ferè dolorum non sentiunt, ijs mens aegrotat

0094 - Page 86 - Aphorisme VII. Quae longo tempore extenuata sunt corpora, sensim reficere oportet, quae verò breui, repentè

0097 - Page 89 - Aphorisme VIII. Si à morbo cibum adhibens quispiam vires non recipiat copiosore alimento corpus onerari indicat: si verò modicè opulanti idem eueniat, vacuatione indigere sciendum est

0099 - Page 91 - Aphorisme IX. Corpora quum quis purgare volet, ea fluxilica faciat oportet

0101 - Page 93 - Aphorisme X. Impura corpora quo plus nutriueris, eo magis laeseris

0104 - Page 96 - Aphorisme XI. Facilius est potu refici quam cibo

0106 - Page 98 - Aphorisme XII. Quae à morbis post crisim relinquuntur, recidiuos morbos facere consueuerunt

0108 - Page 100 - Aphorisme XIII. Quibus crisis fit, nox, quae accessionem praecedit grauis, quae verò subsequitur, leuior ferè solet existere

0110 - Page 102 - Aphorisme XIV. In fluxionibus alui, excrementorum non in deteriora facta mutatio inuat

0112 - Page 104 - Aphorisme XV. Ubi fauces dolent, aut pustularum eruptiones exoriuntur in corpore, excrementa spectare oportet nam si biliosa fuerint, unà corpus aegrotat: si verò sanorum excrementis similia, tutò corpus aelere poteris

0114 - Page 106 - Aphorisme XVI. Fame dominante, ab omni agitatione vacandum et labore

0117 - Page 109 - Aphorisme XVII. Ubi praeter naturam copiosor cibus ingestus est, morbum inde creari indicat sanatio

0119 - Page 111 - Aphorisme XVIII. Eorum quae confertim et celeriter alunt, celeres etiam excretiores esse solent

0121 - Page 113 - Aphorisme XIX. In morbis acutis non omninò certae sunt mortis aut salutis praedictiones

0123 - Page 115 - Aphorisme XX. Quibus in iuuentute aluus est humecta, ijs in senectute siccatur: quibus contra sicca astrictaque iuuenibus fuit, ijs senibus humecta laxaque fit

0126 - Page 118 - Aphorisme XXI. Famem thorexis soluit

0128 - Page 120 - Aphorisme XXII. Qui a plenitudine morbi fiunt, vacuatione curantur: et qui ab inanitione proficiscuntur, sanantur plenitudine. Caeterorumque contraria sunt remedia

0131 - Page 123 - Aphorisme XXIII. Morbi acuti iudicantur intra dies quatuordecim

0133 - Page 125 - Aphorisme XXIV. Index septimi quartus. Sequentis septimana octauus initium. Spectandus quoque est undecimus, siquidem ijs secunda septimana quartus est. Rursumque decimus-septimus spectandus: is enim à quarto-decimo quartus est, et ab undecimo septimus

0137 - Page 129 - Aphorisme XXV. Aestivae quartanae plerumque breues, Automnales longae, et inter eas maximè quae ad hyemem usque pertinent

0140 - Page 132 - Aphorisme XXVI. Conuulsioni febrem accedere satius est, quàm febri conuulsionem

0142 - Page 134 - Aphorisme XXVII. Non, si quid in morbis acutis fiat praeter rationem leuius, fidere oportet, nec turbari, si quid remerè grauius acciderit. Istiusmodi enim multa sunt incerta, nec durare diu aut persistere solent

0145 - Page 137 - Aphorisme XXVIII. Febricitantium non omninò leuiter corpus sibi constare nec minui, aut etiam plus aequo collique fieri malum. Hoc si quidem virium imbecillitatem, illud morbi diuturnitatem significat

0147 - Page 139 - Aphorisme XXIX. Incipientibus morbis, si quid mouendum videtur, moue: vigentibus autem quiescere multo praestat

0150 - Page 142 - Aphorisme XXX. Circa initia et finem morborum remissiora sunt omnia, in vigore vehementiora

0152 - Page 144 - Aphorisme XXXI. Si à morbo bellè comedenti corpus non proficiat, malum

0155 - Page 147 - Aphorisme XXXII. Qui aduersa valetudine abundè initio comedunt nec proficiunt, ij ferè tandem omnes in cibi fastidium incidunt: contrà, qui initio forti inediae usi, cibùm posteà appetere incipiunt, invaletudine facilius liberantur

0157 - Page 149 - Aphorisme XXXIII. In quouis morbo valere rationem, rectéque se ad ea quae sumuntur habere, bonum: contrà verò habere se, malum

0160 - Page 152 - Aphorisme XXXIV. Minus periculosè aegrotant ij, quorum vel naturae, vel aetati, vel consuetudini, vel tempori familiaris morbus est, quàm quibus horum nullo affinis cognatusque existit

0164 - Page 156 - Aphorisme XXXV. In quouis morbo partes ad umbilicum et infimum ventrem attinentes crassiores esse praestat harum siquidem extenuatio, et tabes mala: sed ad inferiores quoque purgationes parùm tuta

0167 - Page 159 - Aphorisme XXXVI. Qui corporum salubritate sunt praediti, ij purgante hauste medicamine statim deficiunt, ut et qui prauo alimento utuntur

0170 - Page 162 - Aphorisme XXXVII. Qui integra sunt corporis valetudine, medicationes aegrè molestéque ferunt

0171 - Page 163 - Aphorisme XXXVIII. Paulò peior, sed suauior cibus et potus, meliori quidem sed ingrato praeferendu

0174 - Page 166 - Aphorisme XXXIX. Magnam partem senes iuuenibus minus aegrotant: semel autem diuturnis morbis correpti ferè una moriuntur

0176 - Page 168 - Aphorisme XL. Destillationes et grauedines coctionem in valdè senibus non admittunt

0179 - Page 171 - Aphorisme XLI. Qui saepè et vehementer sine causa manifesta animo linquuntur, ij derepente moriuntur

0182 - Page 174 - Aphorisme XLII. Apoplexiam fortem nullo prorsus modo, debilem aegrè curaueris

0184 - Page 176 - Aphorisme XLIII. Strangulati aut suffocati, nondum tamen mortui, ad se non redens, quibus circa os collecta spuma apparuerit

0187 - Page 179 - Aphorisme XLIV. Qui naturâ sunt valdè crassi, breuiore vitâ fruuntur, quàm qui graciles

0190 - Page 182 - Aphorisme XLV. Epilepsia laborantes pueros quum loci victusque, tum maximè aetatis mutatio liberat

0193 - Page 185 - Aphorisme XLVI. Ex duobus simul doloribus non eundem locum occupantibus, qui vehementior est, alteriùs sensum obscurat

0196 - Page 188 - Aphorisme XLVII. Dum pus fit, dolores ac febres accidunt magis, quam confecto

0199 - Page 191 - Aphorisme XLVIII. Quoquo modo corpus moueatur, simul ac laborare coepit, quies statim lassitudinem leuat

0201 - Page 193 - Aphorisme XLIX. Quotidianis laboribus assueti, etiamsi inualidi sint aut senes, insuetis quauis robustis et iuuenibus facilius consueta ferunt exercitia

0204 - Page 196 - Aphorisme L. Consueta longo tempora, etiamsi deteriora sint, insuetis minus molesta solent esse. Quare ad insolita quoque facienda mutatio

0207 - Page 199 - Aphorisme LI. Semel multum et repente, vel vacuare, vel replere, vel cale facere, vel refrigerare, aut alio quouis modo corpus mouere periculosum: omne siquidem nimium naturae inimicum. Paulatim verò quod fit, tutum cum alias tum maxime ubi ab uno ad aliud facienda est mutatio

0211 - Page 203 - Aphorisme LII. Non, si recta ratione gerenti omnia secundum eam minus succedat, protinus est ad aliud transeundum, modo illud contest quod ab initio visum fuit

0213 - Page 205 - Aphorisme LIII. Quibus aluus est humida, iuuentam quidem agunt facilius quam qui eandem siccam habent, sed senectute difficilius defunguntur. Ipsis siquidem senescentibus ferè ressicatur

0215 - Page 207 - Aphorisme LIV. Ut traducenda iuuentute liberalis et speciosa corporis magnitudo, ita senectuti inutilis et paruitate deterior

0219 - Page 211 - Livre Troisiesme. Aphorisme premier. Mutationes temporum potissimum pariunt morbos, et in ipsis temporibus magnae mutationes frigoris, aut caloris, caeterorumque ad proportionem his respondentium. Discours

0221 - Page 213 - Explication

0222 - Page 214 - Aphorisme II. Naturarum quaedam ad aestatem, aliae ad hyemem benè aut malè se habent

0224 - Page 216 - Aphorisme III. Morbi alij ad alia tempora benè vel malè se habent. Et quaedam aetates ad tempora alia et loca, et aliud victus genus

0226 - Page 218 - Aphorisme IV. In temporibus cum eadem die modo calor modo frigus, autumnales morbi expect [ ... ]

0228 - Page 220 - Aphorisme V. Auster auditum hebetat, caliginem visui obducit, caput grauat, membris tarditatem et languorem conciliat. Quum itaque is increbrescit, talia inualidis accidunt. Contra Aquilo tusses mouet faucos exasperat, aluum indurat, urinam supprimit, horrores excitat, lateris et pectoris dolores facit. Hoc itaque dominante, talia infirmos expectare oportet

0232 - Page 224 - Aphorisme VI. Quum aestas fit similis veri, sudores in febribus multos expectare oportet

0234 - Page 226 - Aphorisme VII. Magnis siccitatibus febres fiunt acutae. Quòd si annus talis esse porgat, qualem temporis statum effecerit, tales ferè morbos expectare oportet

0236 - Page 228 - Aphorisme VIII. Certis temporibus et suam tempestiuitatem seruantibus certi et tempestiui, ac iudicatu faciles morbi fiunt. Incertis autem et alienis, incertae quoquo aegrotationes fiunt, et ad iudicandum difficiles

0239 - Page 231 - Aphorisme IX. Autumno in uniuersum morbi acutissimi et perniciosissimi: ver autem saluberrimum et minimè exitiosum

0241 - Page 233 - Aphorisme X. Autumnus tabidis nocuus

0243 - Page 235 - Aphorisme XI. Inter anni partes, si hyems sicca et aquilonia, ver pluuiosum et australe fuerit, aestate necesse est febres acutas fieri, et ophtalmias, et dysenterias, mulieribus praesertim et viris naturâ humidioribus

0246 - Page 238 - Aphorisme XII. Contrà verò si australis hyems et pluuiosa et tepens fuerit, ver siccum et aquilonium, mulieres quibus partus in ver incidit, quauis occasione abortiunt, aut si pariant, tam infirmos et morbosos partus edunt

0250 - Page 242 - Aphorisme XIII. Aestate verò sicca et aquilonia, Autumno pluuioso et australi vehementes capitis dolores in hyemem et tusses, et raucitates, et grauedines, nonnullis etiam tabes expectanda

0252 - Page 244 - Aphorisme XIV. Aquilonio verò e sicco autumno, hominibus natura humidis et mulieribus commoditas parabitur. Alios ophtalmiae siccae, et febres partim acutae, partim longae, quosdam etiam melancholiae malè habebunt

0254 - Page 246 - Aphorisme XV. Ex tempestatibus anni in uniuersum siccitates assiduis imbribus salubriores, et minus mortiferae

0256 - Page 248 - Aphorisme XVI. Assiduis imbribus morbi ferè fiunt, febres longae, fluxiones alui, putredines, epilepsiae, apoplexiae, anginae. Siccitatibus autem morbi tabifici, ophtalmiae, articulorum dolores, urinae et intestinorum difficultates

0260 - Page 252 - Aphorisme XVII. Quotidianae tempestates aquiloniae cogunt corpora fi mantque, mobiliora item expeditioraque, et coloratiora, et auditu valentiora redunt, aluum siccant, oculos mordent, et si pectus dolor aliquis prius habuerit, exasperant: contra, austrinae eadem soluunt et humectant, auditum hebetant, caput grauant, vertiginem oculis, tarditatem et languorem corporibus adserunt, aluum humectant

0263 - Page 255 - Aphorisme XVIII. Quod ad tempora verò pertinet, vere et prima aestate pueri, et his aetate proximi, optimè degunt valentque maximè: aestate verò et autem ni ad aliquam usque partem senes. Reliquo autumno et hyeme qui mediam aetatem agunt

0267 - Page 259 - Aphorisme XIX. Quilibet in quibusuis temporibus morbi fieri possunt. Nonnulli tamen in quibusdam magis tum fiunt, tum irritantur

0269 - Page 261 - Aphorisme XX. Vere enim insania, melancholia, epilepsia, fluxiones sanguinis, anginae,

0273 - Page 265 - Aphorisme XXI. Aestate verò nonnulli horum et febres continuae, et ardentes, et tertianae plurimae, quartanae item, et vomitiones, alui profluuia, ophtalmiae, aurium dolores, oris ulcerationes, genitalium putredines, et sudationes

0276 - Page 268 - Aphorisme XXII. Autumno aestiui etiam multi morbi, et febres quartanae, et incertae, lienis tumor, aqua inter cutem, tabes, urinae difficultas, intestinorum tum laevitas tum difficultas, coxae dolores, angina, anhelatio, intestinorum parte quaepiam coarctatio, epilepsia, insania, melancolia

0279 - Page 271 - Aphorisme XXIII. Hyeme pleuritides, peripneumoniae, lethargi, grauedines, raucitates, tusses, pectoris, laterum et lumborum dolores, cephalalgiae, vertigines, apoplexiae

0282 - Page 274 - Aphorisme XXIV. Secundum aetates autem hi morbi fiunt, paruis et nuper natis puerilis oris ulcera, vomitiones, tusses, vigilia, pauores, umbilici nflammationes, aurium humiditates

0285 - Page 277 - Aphorisme XXV. Aduentante dentitionis tempore gingiuarum pruritus febres, conulsiones, alui profluui a maximè quum caninos edunt, et iis praesertim qui crassissimi sunt, et qui aluo sunt duro

0288 - Page 280 - Aphorisme XXVI. Ipsis verò grandiuscutis tonsillarum inflammationes, vertebrae in occipitio introrsum luxationes anhelationes, calculi, lumbrici rotundi, ascarides, verrucae pensiles, satyriasmi, stranguriae, strumae, et alia tubercula, praecipuè verò antedicta

0292 - Page 284 - Aphorisme XXVII. Grandioribus autem et ad pubertatem accedentibus superiorum etiam morborum multi, et febres diuturniores potius, ex naribus sanguinis fluxiones

0294 - Page 286 - Aphorisme XXVIII. Pueris maximam partem morbi iudicantur alij intra dies quadraginta, nonnulli intra septem mensis, quidam intra annos septem, alij ipsis etiam ad pubertatem accedentibus. Qui verò permanserint, neque pueris circa pubertatem, neque foeminis quum menstrua erumpunt soluti fuerint, inueterascere consueuerunt

0297 - Page 289 - Aphorisme XXIX. Adolescentibus sanguinis expulsiones, tabes, febres acutae, epilepsiae, alijque morbi, sed praecipuè nunc dicti

0299 - Page 291 - Aphorisme XXX. Ultra hanc aetatem prouectis asthmata, pleuritides, peripneumoniae, lethargi, phrenitides, ardentes febres, diuturna alui profluia, cholerae, dysenteriae, lienteriae, haemorroides

0303 - Page 295 - Aphorisme XXI. Senibus spirandi difficultates, destillationes cum tussi, stranguriae, dysuriae, articulorum dolores, nephritides, vertigines, apoplexiae, malus corporis habitus cachexia Graecis dictus, pruritus totius corporis, vigiliae, alui, oculorum et aurium humiditates, visus obtusior, glaucomata, auditus hebetior

0308 - Page 300 - Livre Quatriesme. Aphorisme premier. Praegnantes purgabis, si materia urgeat, quadrimestres, et usque ad septimum mensem, sed has parciùs. Minore verò aut grandiore conceptu, abstinebis. Discours

0310 - Page 302 - Explication

0312 - Page 304 - Aphorisme II. Purgantium medicamentorum usu talia è corpore educenda, qualia sponte etiam prodeuntia, iuuant: contrario verò modo exeuntia, sistenda

0314 - Page 306 - Aphorisme III. Si qualia oportet purgentur, confert, et facilè ferunt: contrà verò fi fiat, grauiter

0317 - Page 309 - Aphorisme IIII. Aestate superiores potius, hyeme inferiores purgare conuenit

0319 - Page 311 - Aphorisme V. Sub Canicula et et ante Caniculam difficiles sunt purgationes

0321 - Page 313 - Aphorisme VI. Graciles ad vomendum facilites per superua purgare, nisi hyems adsit

0325 - Page 317 - Aphorisme VII. Aegre vomentes et modicè carnosos, quos eusarcos appellant Graeci, infernè purgato, deuitans aestatem

0327 - Page 319 - Aphorisme VIII. Obnoxios phthisi suprà ne purgato

0329 - Page 321 - Aphorisme IX. Melancholicos infrà vehementis purgabis, eadem ratione contrariam iniens vacuandi viam

0331 - Page 323 - Aphorisme X. Purgandum in valde acutis, fi ad sui excretionem inuitet materia, eodem ipso die differe enim in talibus malum

0334 - Page 326 - Aphorisme XI. Quibus termina adsunt et circa umbilicum cruciatus, et lumborum dolor, qui neque medicamento, neque aliter soluatur, in siccum hydropa firmatur

0337 - Page 329 - Aphorisme XII. Quibus propter leuitatem ventres cibi sunt incontinentes, hyeme suprà purgare malum

0340 - Page 332 - Aphorisme XIII. Qui ad veratrum non facilè suprà purgantur, eorum corpora ante potionem copiosiore alimento et quiete praehumectanda

0342 - Page 334 - Aphorisme XIV. Potp elleboro, corpus mouendum potius, quam somno tradendum aut quieti. Nam vel nauigatio indicat motione turbari corpora

0345 - Page 337 - Aphorisme XV. Quum elleborum citare voles, moue corpus: quum verò sistere, somnum concilia, nec moue

0347 - Page 339 - Aphorisme XVI. Elleborus periculosus sanas carnes habentibus. Conulsionem enim ingenerat

0349 - Page 341 - Aphorisme XVII. Non febricitanti cibi fastidium, cordis dolor, vertigo tenebricosa, et oris amaritudo purgatione per superna opus esse significant

0352 - Page 344 - Aphorisme XVIII. Supra septum transuersum dolores, quicumque egent purgatione, per superna purgandum esse significant: qui verò infra sunt, per inferna

0354 - Page 346 - Aphorisme XIX. Qui potione medica dum purgantur non sitiunt, ipsorum purgandi finis non fit donec sitiuerint

0357 - Page 349 - Aphorisme XX. Si circa februm tormina adsint, et genum grauitas, et dolor lumborum, inferna purgatione opus esse significant

0359 - Page 351 - Aphorisme XXI. Excrementa alui nigra sanguini atro similia, sponte euntia sine cum febre sine citra februm, pessima: et quanto ipsorum colores peiores fuerint plures, eo deteriora. A medicamento autem talia exigi, melius est, idique quanto ipsorum plures fuerint colores non praui

0362 - Page 354 - Aphorisme XXII. Morbis quibusuis incipientibus si astra bilis suprà infràve exierit, perniciosum

0364 - Page 356 - Aphorisme XXIII. Quibus per modos acutos, aut diuturnos, aut vulnera, aut alium modum extenuatis atra bilis, aut velut sanguis niger subierit postridie moriuntur

0366 - Page 358 - Aphorisme XXIV. Dysenteria ab astra bile incipiat, exitiosa

0368 - Page 360 - Aphorisme XXV. Sanguinem supernè quidem efferri, qualiscunque sit, malum: infernè verò niger, si deiiciatur, bonum

0370 - Page 362 - Aphorisme XXVI. Si dysenteriâ laboranti veluti caruncula deiiciantur, mortiferum

0372 - Page 364 - Aphorisme XXVII. Quibus per febres sanguinis undecumque eruperit copia, conualescentibus ventres humectantur

0375 - Page 367 - Aphorisme XXVIII. Quibus deiectiones sunt biliosae, superueniente surditate cessant: et contrà quibus surditas adest, biliosorum deiectione finitur

0377 - Page 369 - Aphorisme XXIX. Febricitantibus si sexto die vigores fiant, iudicationem habent difficilem

0380 - Page 372 - Aphorisme XXX. Quibus accessiones fiunt, quacumque hora febris dimiserit,eadem si posterdie repetat, iudicatu dififcilis esse solet

0383 - Page 375 - Aphorisme XXXI. Qui per febres lassitudinem sentiunt, ijs ad articulos, et iuxta maxillas potissimum abscessus fiunt

0386 - Page 378 - Aphorisme XXXII. Quibus ex morbo conualescentibus pars aliqua laborat, eò abscessus fiunt

0387 - Page 379 - Aphorisme XXXIII. Sed si qua ante morbum pars laborauerit, ibi morbi sedes

0389 - Page 381 - Aphorisme XXXIV. Si febre detento suffocatio de repentè superuenerit, nullo in faucibus apparente tumore, est mortiferum

0391 - Page 383 - Aphorisme XXXV. Si febre detento repentè collum intorqueatur, ac vix deglutire queat, nullo existente tumore, mortiferum

0394 - Page 386 - Aphorisme XXXVI. Sudores febricitantibus boni, qui manare coeperint die tertio, quinto, septimo, nono, undecimo, decimoquarto, decimoseptimo, vicesimo primo, vicesimo septimo, tricesimo quarto: ij enim sudores morbos iudicant. Qui secus euenerint, laborem, et morbi longitudinem, aut eiusdem reditum significant

0398 - Page 390 - Aphorisme XXXVII. Frigidi sudores, cum febre quidem acuta, mortem: cum mitiore verò, morbi longitudinem significant

0400 - Page 392 - Aphorisme XXXVIII. Qua corporis parte sudor, ibi morbus

0402 - Page 394 - Aphorisme XXXIX. Et qua parte corporis, inest calor aut frigus, ibi morbus

0403 - Page 395 - Aphorisme XL. Et quando toto corpore mutationes accidunt, ut si corpus refrigeretur et vicissim calefiat, vel color alius ex alio oriatur, longitudinem morbi significant

0405 - Page 397 - Aphorisme XLI. Sudor multus per somnum factus, copiosiore cibo corpus uti significat. Quòd si parcis epulanti hoc accidat, vacuatione indigere sciendum est

0409 - Page 401 - Aphorisme XLII. Sudor multus, frigidus calidusve semper fluens, frigidus grauiorem, calidus minorem morbum significat

0411 - Page 403 - Aphorisme XLIII. Febres quae tertio quoque die vehementius affligentes non intermittunt, periculosiores: quoquo modo autem intermiserint, periculum abesse significant

0413 - Page 405 - Aphorisme XLIV. Quos febres longae exercent, ijs tubercula ad articulos vel labores fiunt

0416 - Page 408 - Aphorisme XLV. Quibus tubercula ad articulos, vel labores, post febres fiunt, ij cibariis pluribus utuntur

0418 - Page 410 - Aphorisme XLVI. Si rigor, febre non intermittente, aegrum iam debilem inuadat, mortiferum est

0420 - Page 412 - Aphorisme XLVII. Excretiones in febribus non intermittentibus liuidae, cruentae, foetidae, biliosae, omnes malae: commodè tamen si prodeant, bonae. Sed eadem quoque est, eorum quae per aluum, et urinas excernuntur, ratio. Si quid verò quod non inuet, per haec loca excernatur, malum

0423 - Page 415 - Aphorisme XLVIII. In febribus non intermittentibus si partes externae algent, internae uruntur, et sitiunt, lethale est

0425 - Page 417 - Aphorisme XLIX. In febre non intermittente, si labrum, aut supercilium , aut oculus, aut nasus peruertitur si non videt, si non audit, imbecillo iam corpore quicquid horum acciderit, in propinquo mors

0427 - Page 419 - Aphorisme L. Ubi in febre non intermittente difficultas spirandi et delirium acciderit, lethale

0429 - Page 421 - Aphorisme LI. In febribus absessus qui primis iudicationibus non soluuntur, longitudinem morbi significant

0431 - Page 423 - Aphorisme LII. Quibus in febribus, aut aliis morbis, voluntari illacrimantè oculi, absurdum non est: quibus verò praeter voluntatem, absurdius

0434 - Page 426 - Aphorisme LIII. Quibus per febres circa dentes lentor quidam obnascitur, ijs vehementiores sunt febres

0435 - Page 427 - Aphorisme LIV. Quibus siccae tusses paulùm irritantes in febribus ardentibus perseuerant, ijs non admodum siticulosi solens esse

0438 - Page 430 - Aphorisme LV. Ex bubone febres omnes malae, praeter ephemeras

0440 - Page 432 - Aphorisme LVI. Febricitanti sudor superueniens febre aegrotum non deficiente, malum: prorogatur enim morbus, et plus humiditatis inesse significat

0442 - Page 434 - Aphorisme LVII. Spasmo aut tetano febris si accesserit, morbum soluit

0444 - Page 436 - Aphorisme LVIII. Si febre ardente laboranti rigor superueniat, solutio fit

0446 - Page 438 - Aphorisme LIX. Tertiana exquisitae septenis ad summum circuitibus iudicatur

0448 - Page 440 - Aphorisme LX. Quibus per febres aures obsurduerint, ijs sanguinis è naribus profluens, aut perturbata aluus soluit morbum

0450 - Page 442 - Aphorisme LXI. Febricitatntem nisi diebus imparibus febris reliquerit, solet reuerti

0453 - Page 445 - Aphorisme LXII. Quibus super febres morbus regius superuenerit ante diem septimum, malum

0455 - Page 447 - Aphorisme LXIII. Quibus in febribus certo die rigores repetunt, eodem febres soluuntur

0457 - Page 449 - Aphorisme LXIV. Quibus per febres morbus regius die septimo, aut nono, aut undecimo, aut quarto-decimo superuenerit, bonum, nisi dextrum hypochondrium durum sit: alioqui, minimè bonum

0460 - Page 452 - Aphorisme LXV. In febribus circae ventriculum vehemens aestus et cordis morsus, malum

0462 - Page 454 - Aphorisme LXVI. In acutis febribus conulsiones, et circa viscera vehementes dolores, malum

0464 - Page 456 - Aphorisme LXVII. In febribus per somnum pauores, aut conulsiones malum portendunt

0466 - Page 458 - Aphorisme LXVIII. In febribus spiritus offendens, malo est: conulsionem enim significat

0468 - Page 460 - Aphorisme LXIX. Quibus non sine febri urinae sunt crassae, grumosae, et paucae, si ab his tenues et copiosae meiantur, prosunt. Maximè verò tales redduntur, in quibus statim ab initio, vel non ita multò post sedimentum apparuerit

0470 - Page 462 - Aphorisme LXX. Quibus per febres urinae turbata, quales iumentorum, ijs dolor capitis vel adest vel aderit

0472 - Page 464 - Aphorisme LXXI. Quibus die septimo futura crisis est, ijs urina rubram die quarto nubeculam habet caeteraque pro ratione

0475 - Page 467 - Aphorisme LXXII. Quibus pellucidae et albae sunt urinae, malae, paresertim si in phreneticis appareant

0477 - Page 469 - Aphorisme LXXIII. Quibus elata hypochondria murmurant, lumbrorum superueniente dolore aluuis humectatur, nisi infernè flatus erumpant, aut urinae multitudo prodeat. Atque haec in febribus

0479 - Page 471 - Aphorisme LXXIV. Ubi spes est ad articulos abscessum iri, abscessu liberat urina multa crassa et alba reddita: qualis in febribus laboriosis quarto die quibusdam exire incipit. Quòd si ex naribus etiam sanguis profluxerit, breui admodum solutio fit

0482 - Page 474 - Aphorisme LXXV. Si quis sanguinem aut pus meiat, renum aut vesicae exulceratio significatur

0485 - Page 477 - Aphorisme LXXVI. Quibus cum urinas crassas exiguae carunculae, aut veluti pili exeunt, his à renibus excernitur

0487 - Page 479 - Aphorisme LXXVII. Quibus per urina crassa furfurosa quadam unà exeunt, his vesica scabie laborat

0489 - Page 481 - Aphorisme LXXVIII. Qui inopinanter sanguinem meiunt, ijs à renibus venulam ruptam esse significatur

0492 - Page 484 - Aphorisme LXXIX. Quibus in urina subsident sabulosa, ijs vesica calculo laborat

0495 - Page 487 - Aphorisme LXXX. Si quis sanguinem aut grumos meiat, aut urinam guttatim emittat, dolore ad hypogastrium et pectinem et perinaeum pertinente, ad vesicae locu laborant

0497 - Page 489 - Aphorisme LXXXI. Si quis sanguinem aut pus, aut squamulas meiat, et grauis odor adsit, vesicae exulceratio significatur

0499 - Page 491 - Aphorisme LXXXII. Quibus in meatu urinario nascitur tuberculum, suppurato eo et rupto, solutio

0501 - Page 493 - Aphorisme LXXXIII. Mictus noctu plurimus paruam deiectionem significat

0504 - Page 496 - Livre Cinquiesme. Aphorisme premier. Conulsio ab elleboro, lethalis. Discours

0506 - Page 498 - Explication. Aphorisme II. Conulsio a vulnere perniciosa

0509 - Page 501 - Aphorisme III. A copioso sanguinis fluxu singultus, aut conulsio, malum

0511 - Page 503 - Aphorisme IV. A purgatione immodica (quam hypercatharsim vocant) conulsio aut singultus, malum

0513 - Page 505 - Aphorisme V. Si ebrius quispiam derepentè obmutescat, conulsus moritur, nisi febre corripiatur, aut quà hora crapula soluitur, vocem recuperet

0516 - Page 508 - Aphorisme VI. Qui tetano corripiuntur, intra quatuor dies intereunt: si verò hos superauerint, incolumes euadunt

0518 - Page 510 - Aphorisme VII. Epilepsia ante pubertatem amotionem recipit: post vicesimum verò quintum annum ferè comitatur ad mortem usque

0521 - Page 513 - Aphorisme VIII. Qui pleuritide laborant, nisi intra dies quatuordecim supernè repurgentur ijs in empyema fit mali translatio

0524 - Page 516 - Aphorisme IX. Tabes ijs maximè aetatibus fit quae à decimo octauo sunt ad tricesimum quintum

0527 - Page 519 - Aphorisme X. Quibus ex angina in pulmonem mali fit conuersio, ij intra dies septem moriuntur: si verò hos effugerint, purulenti euadunt

0529 - Page 521 - Aphorisme XI. Qui tabe vexantur, fi sputum quod extussiunt, carbonibus iniectum olet grauiter, et capilli destuunt, perniciosum signum

0532 - Page 524 - Aphorisme XII. Quibus per tabem capilli destuunt ijs fluxione alui superueniente in propinquo mors

0533 - Page 525 - Aphorisme XIII. Qui spumantem sanguinem extussiunt, ijs ex pulmone educitur

0536 - Page 528 - Aphorisme XIV. Si tabe detento profluuium alui superueniat, perniciosum

0537 - Page 529 - Aphorisme XV. Qui ex pleuritide empyi fiunt, si à ruptione empyematis intra dies quadraquinta repurgentur, liberantur: alioqui transeunt in tabem

0540 - Page 532 - Aphorisme XVI. Calidum frequentiore usu haec inuehit incommoda, carnis effoeminationem, nervorum incontinentiam, animi torporem, profusiones sanguinis, animi deliquia, ad quae quidem mors

0543 - Page 535 - Aphorisme XVII. Frigidum verò conulsiones, tetanos, nigrores, et rigores febriles adfert

0545 - Page 537 - Aphorisme XVIII. Frigidum inimicum ostibus, dentibus, neruis, cerebro, dorsali medullae: calidum verò amicum

0548 - Page 540 - Aphorisme XIX. Quae perfrigeratae sunt excalfacere oportet praetera quae sanguinem profundunt, aut breui sunt profusura

0550 - Page 542 - Aphorisme XX. Frigidum ulceribus mordax, cutem obdurat, dolorem insuppurabilem facit, nigrorem inducit, rigores febriles, conulsiones et tetanos crebrat

0552 - Page 544 - Aphorisme XXI. Est tamen ubi in tetano sine ulcere, iuueno eusarco, aestate mediae frigidae larga profusio calorem reuocat. Calor verò soluit

0555 - Page 547 - Aphorisme XXII. Calidum in quo ulcere pus mouet, maximum securitatis praestat indicium, cutem emollit, extenuat, dolorem lenis, rigores, conulsiones, tetanos mitigat: capitis grauitatem soluit: Ossibus fractis plurimum prodest, maximè si nudata sint, multoque magis si in capite. His etiam prodest quae moriuntur aut ulcerantur à frigore. Herpetibus denique exedentibus, sedi pudendo, utero vesicae, his omnibus calidum amicum et decretorium, frigidum inimicum et interimens

0559 - Page 551 - Aphorisme XXIII. Frigido verò in his utendum, undè fluit aut fluxurus sanguis est, non quidem eodem loci, sed ad ea loca undè influit, admoto: et quae partium inflammationes, aut deflagrationes ad rubrum sanguiniumve colorem tendunt recenti efflorescente sanguine, ijsdem ipsis adhibito. Nam inueteratas nigrefacit. Erysipelas etiam non ulceratum iuuat: siguidem exulceratum laedit

0562 - Page 554 - Aphorisme XXIV. Frigida voluti nix et glacies, pectori inimica, tusses mouent, venarum ruptiones et destillationes efficiunt

0565 - Page 557 - Aphorisme XXV. Articulorum tumores et dolores absque ulcere, atque etiam podagricos, et conulsiones magna ex parte frigida largè effusa leuat et extenuat soluitque dolorem. Nam modicus torpor doloris soluendi vim habet

0568 - Page 560 - Aphorisme XXVI. Aqua quae citò calefit et citò refrigeratur, leuissima

0569 - Page 561 - Aphorisme XXVII. Quibus noctu bibendi est auditas, ijs admodum sitientibus obdormiscere bono est

0572 - Page 564 - Aphorisme XXVIII. Suffitus aromatum muliebria educit. Ad alia verò multa utilis esset, nisi capitis ingeneraret grauitatem

0575 - Page 567 - Aphorisme XXIX. Praegnantes purgabis, si materia ad sui excretionem inuitet, quadrimestres, et usque ad septimum mensem; sed has minis. Minore verò aut grandiore foetu, abstinebis

0577 - Page 569 - Aphorisme XXX. Mulier in utero ferens, sectâ venâ abortit, eoque magis si sit foetus grandior

0579 - Page 571 - Aphorisme XXXI. Mulierum grauidam morbo quopiam acuto corripi, perniciosum

0581 - Page 573 - Aphorisme XXXII. Mulieri sanguinem euomenti, menstruis erumpentibus solutio fit

0583 - Page 575 - Aphorisme XXXIII. Mulieri menstruis praeter naturam deficientibus, sanguis è naribus profluens bono est

0585 - Page 577 - Aphorisme XXXIV. Mulieri uterum gerenti si alvus multum fluat, periculum est ne abortiat

0587 - Page 579 - Aphorisme XXXV. Mulieri hystericae, aut difficulter parienti sternutamentum superueniens, bonum

0589 - Page 581 - Aphorisme XXXIV. Mulieri menses decolores, nec eodem semper modo et tempore prodeuntes, purgationem indicant esse necessariam

0591 - Page 583 - Aphorisme XXXVII. Si mulieri uterum ferenti mammae subitò extenuentur, abortus sequitur

0593 - Page 585 - Aphorisme XXXVIII. Mulieri geminos ferenti si altera mamma extenuetur, alterum abortu edit: et siguidem dextra mamma externuata est, marem: si verò sinistra foeminam abortione excludit

0596 - Page 588 - Aphorisme XXXIX. Si quae nec praegnans nec puerpera est, lac habet, ei menstrua defecerunt

0598 - Page 590 - Aphorisme XL. Quibus in mammas sanguis colligitur, furorem significat

0600 - Page 592 - Aphorisme XLI. Si scire velis an mulier conceperit, dormiturae aquam mulsam potui dato: et si ventris tormina patiatur, concepit: sin minus, non concepit

0602 - Page 594 - Aphorisme XLII. Mulier grauida si marem gerit, coloratior est: si foeminam, decolor

0604 - Page 596 - Aphorisme XLIII. Si praegnanti fiat in utero erysipelas, lethale est

0606 - Page 598 - Aphorisme XLIV. Quae praeter naturam tenues uterum gerunt, aboriunt donec habitiores euaserint

0608 - Page 600 - Aphorisme XLV. Quae verò mediocriter corpulentae abortum faciunt secundo mense aut tertio sine occasione manifesta, ijs cotyledones lentoris sunt plenae, nec prae pondere foetum continere possunt, sed abruptis decidit

0610 - Page 602 - Aphorisme XLVI. Quae praeter naturam crassae non concipiunt, ijs uteri os ab omento comprimitur. Itaque grauidari donec extenuentur, nequeunt

0613 - Page 605 - Aphorisme XLVII. Si qua parte uterus coxae adiacet, suppurauerit, emmotis medicamentis correctur necesse est

0615 - Page 607 - Aphorisme XLVIII. Mares dextrâ uteri parte, foeminae sinixtrâ magis gestantur

0617 - Page 609 - Aphorisme XLIX. Ad secundas deturbandas, sternutatorio immiso nares et os manu obturae

0619 - Page 611 - Aphorisme L. Mulier si placet menstrua sistere, cucurbitulam quàm maximam ad mammas appone

0621 - Page 613 - Aphorisme LI. Quae ventrem ferunt, ijs uteri os conniuet

0623 - Page 615 - Aphorisme LII. Mulieri partum gerenti, si lac è mammis copiosè fluat, foetum imbecillum significat:si verò firmae solidaeque mammae fuerint, valentiorem conceptum indicant

0625 - Page 617 - Aphorisme LIII. Quae foetum sunt perditurae, ijs mammae extenuantur: contrà verò durae si fiant, dolor aut mammas, aut coxas, aut oculos, aut genua fatigabit, nec abortiunt

0628 - Page 620 - Aphorisme LIV. Quibus os uteri durum est, ijs arctetur est necesse

0630 - Page 622 - Aphorisme LV. Quae gestantes uterum febribus corripiuntur, aut vehementer sine euidente causa extenuantur, ea difficulter, et cum periculo pariunt, aut abortientes periclitantur

0632 - Page 624 - Aphorisme LVI. Si muliebri profluuio conulsio aut animi defectus superueniat, malo est

0634 - Page 626 - Aphorisme LVII. Menstruis abundantibus morbi eueniunt, et subsidentibus accidunt ab utero morbi

0637 - Page 629 - Aphorisme LVIII. Ad recti intestini et uteri inflammationem, purulentesque renes accedit stranguria: iecore verò inflammatione laborante interuenit singultus

0639 - Page 631 - Aphorisme LIX. Si mulier non concipit, et scire placet an sit conceptura, veste praeligatam et undique obuolutam subter suffito: ac si odor corpus peruadere videatur ad nares et os usque, non sua culpa sterilem esse scito

0642 - Page 634 - Aphorisme LX. Si praegnanti purgationes menstruae cursum suum teneant, bene valere foetum est impssibile

0645 - Page 637 - Aphorisme LXI. Si mulieri purgationes non prodeant neque horrore, neque febre superueniente, cibique fastidium accidat, praegnantem esse putato

0647 - Page 639 - Aphorisme LXII. Quae frigidos et densos locos habent, utero non concipiunt. Et quae praehumidos habent, grauidari nequeunt: extinguitur enim in ipsis genitura. Et quae sicciores et aestusos: nam alimenti defectu semen corrumpitur. Quae verò ex utraque oppositione moderatam nactae sunt locorum temperationem, ea foecunditate valent

0650 - Page 642 - Aphorisme LXIII. Par est de maribus ratio. Aut enim propter corporis raritatem spiritus foras dissipatur, ita ut genituram eiaculari nequeat: aut propter dexsitatem humor foras non prosilit: aut propter frigiditatem non incenditur, ut eo loci coaceruari possit: aut propter caliditatem hoc idem ipsum usu venit

0653 - Page 645 - Aphorisme LXVI. Lac praebere capite dolentibus, febriculosis, et quibus hypochondria elata aut murmurantia, et siticulosis, malum: Malum item quibus biliosae deiectiones, febres acutae, et copiosa sanguinis vacuatio facta est. Conuenit verò tabidis non admodum valdè febricitandibus, lac praebere, et in febribus longis et languidis, dum nullum ex supra dictis signis adsit, et praeter rationem extenuatis

0657 - Page 649 - Aphorisme LXV. Quibus sunt cum ulceribus tumores conspicui, ij non admodum conuelluntur, aut insaniunt: quibus verò repentè euanuerint, siquidem posticâ parte factum sit, conulsiones et tetani accidunt: si verò à fronte, insania, lateris dolor acutus, empyema et dysenteria, si rubicundi fuerint tumores

0660 - Page 652 - Aphorisme LXVI. Si magnis vulneribus et prauis tumor non appareat, ingens malum

0662 - Page 654 - Aphorisme LXVII. Molles boni, duri verò et crudi, mali, mali

0664 - Page 656 - Aphorisme LXVIII. Parte capitis posteriore laboranti, in frontem rectà excurrens vena incisae prodest

0665 - Page 657 - Aphorisme LXIX. Rigores incipiunt mulieribus ex lumbis magis, et per dorsum perueniunt in caput: Sed et viris parte corporis posteriore magis quam anteriore, veluti ex femoribus et cubitis: Indicio est cutis raritas, quam ipsam pilus ostendit

0668 - Page 660 - Aphorisme LXX. Qui quartana corripiuntur, non admodum conulsionibus tentantur: Si verò prius tentati fuerint, superueniente quartana, liberantur

0671 - Page 663 - Aphorisme LXXI. Quibus arida et dura cutis obtenditur, sine sudore moriuntur: quibus verò laxa et rara, cum sudore vità defunguntur

0673 - Page 665 - Aphorisme LXXII. Auruginosi non admodum ventosi

0675 - Page 667 - Livre Sixiesme. Aphorisme premier. In diuturna laeuitate intestinorum si ructus acidus superueniat qui prius nox extiterit, bonum est signum. Discours

0677 - Page 669 - Explication. Aphorisme II. Quibus nares humidiores naturâ, et genitura humidior ij minus prosperâ valetudine fruuntur: Quibus verò hisce contraria adsunt, salubrim degunt

0680 - Page 672 - Aphorisme III. In longis intestinorum difficultatibus cibi fastidium malum, et cum febre potius

0682 - Page 674 - Aphorisme IV. Circunglabra ulcera, maligna

0684 - Page 676 - Aphorisme V. Doloribus lateris, et pectoris, caeterarumque partium, an agri multum differant, discendum est

0687 - Page 679 - Aphorisme VI. Renum et vesicae vitia in senibus difficulter curantur

0690 - Page 682 - Aphorisme VII. Dolores ventris sublimes, leuiores:non sublimes, fortiores

0692 - Page 684 - Aphorisme VIII. Aquâ inter cutem laborantibus exortâ in corpore ulcera non facilè sanantur

0693 - Page 685 - Aphorisme IX. Latae pustulae non admodum prurigniosae

0697 - Page 689 - Aphorisme X. Capite dolenti et vehementer laboranti, pus vel aqua, vel sanguis per nares, aut os, aut aures effleuns, morbum soluit

0699 - Page 691 - Aphorisme XI. Melancholicis et nephriticis hemorrhoïdes superuenientes, bono sunt

0701 - Page 693 - Aphorisme XII. Diuturnas curanti hemorrhoïdas, nisi una quaepinum seruetur, periculum aquae inter cutem, vel tabis impendet

0703 - Page 695 - Aphorisme XIII. Singultu fatigante, sternutatio superueniens liberat

0705 - Page 697 - Aphorisme XIV. Hydrope detento, si aqua è venis in ventrem confluxerit, soluitur morbus

0708 - Page 700 - Aphorisme XV. Longo alui profluuio laboranti sponte vomitus superueniens, morbum soluit

0710 - Page 702 - Aphorisme XVI. Pleuritide aut peripneumoniâ detento diarrhaea interueniens, malum

0713 - Page 705 - Aphorisme XVII. Ophthalmiâ laborantem alui profluuio corripi, bonum

0715 - Page 707 - Aphorisme XVIII. Pertusâ perfectàve vesicâ, cerebro, corde, septo transuerso, tenui quopiam intestino, ventriculo, iecore, lethale est

0719 - Page 711 - Aphorisme XIX. Perfectum os, aut cartilago, aut nervus, aut genae tenuis particula, aut praeputium neque augetur, neque coaleseit

0722 - Page 714 - Aphorisme XX. Si in ventrum sanguis praeter naturam effusus fuerit, is suppuretur est necesse

0724 - Page 716 - Aphorisme XXI. Insanis si varices, vel hemorrhoïdes superuenerint, insaniae solutio

0726 - Page 718 - Aphorisme XXII. Ruptiones, quae ex dorso ad cubitum descendunt, veane sectio soluit

0728 - Page 720 - Aphorisme XXIII. Si metus atque moestitia longo tempore perseuerunt, melancolicum est signum

0731 - Page 723 - Aphorisme XXIV. Si quod gracile intestinum perfectum sit, non coalescit

0732 - Page 724 - Aphorisme XXV. Erysipelas foris intrò conuerti, malum: intus verò foras existere, bonum

0734 - Page 726 - Aphorisme XXVI. Quibus in febribus ardentibus tremores fiunt, delirio soluuntur

0736 - Page 728 - Aphorisme XXVII. Quicunque empyi aut hydropici uruntur, aut secantur, su pus et aqua uniuersim effluxerit, omninò moriuntur

0740 - Page 732 - Aphorisme XXVIII. Eunuchi podagrâ non laborant, nec calui fiunt

0743 - Page 735 - Aphorisme XXIX. Mulier podagrâ non laborat, nisi ipsam menstrua defeceriut

0745 - Page 737 - Aphorisme XXX. Puer podagrâ non laborat antè Veneris usum

0748 - Page 740 - Aphorisme XXXI. Oculorum dolores meri potio, aut balneum, aut fomentum, aut phlebotomiae, aut purgatio soluit

0750 - Page 742 - Aphorisme XXXII. Balbi longo alui profluuio maximè corripiuntur

0752 - Page 744 - Aphorisme XXXIII. Qui acidum ructant, non admodum pleuretici fiunt

0754 - Page 746 - Aphorisme XXXIV. Qui calui sunt, ijs varices magni non fiunt: quibus verò caluis existentibus varices superueniunt, ij rursus capilluti fiunt

0757 - Page 749 - Aphorisme XXXV. Hydropicis tussis si superueniat, malum

0759 - Page 751 - Aphorisme XXXVI. Difficultatem urina phlebotomia soluit: secare verò interiores

0761 - Page 753 - Aphorisme XXXVII. Anginâ correpto si tumor appareat in collo, bonum: foras enim morbus existit

0763 - Page 755 - Aphorisme XXXVIII. Quibus occulti cancri adsunt, non curare melius. Curati enim citius intereunt, non curati verò longius vitam trahunt

0766 - Page 758 - Aphorisme XXXIX. Conulsio à repletione fit, vel vacuatione, ita verò et singultus

0769 - Page 761 - Aphorisme XL. Quibus ad hypochondrium dolor est sine inflammatione, iis febris superuenient dolorem soluit

0771 - Page 763 - Aphorisme XLI. Quibus in corpore pus nullam dat significationem; ob crassitudinem sui, aut loci non se prodit

0773 - Page 765 - Aphorisme XLII. Regio morbo laborantibus iecur durum fieri, malum

0775 - Page 767 - Aphorisme XLIII. Qui lienosi difficultate intestinorum corripiuntur, ijs superuenientem longam dysenteriam aqua inter cutem aut intestinorum laeuitas excipit, et moriuntur

0778 - Page 770 - Aphorisme XLIV. Quibus à stranguriâ ileus superuenerit, intra septem dies moriuntur, nisi febre superueniente copiosa urina fluxerit

0781 - Page 773 - Aphorisme XLV. Si ulcera annua aut etiam diuturniora fiant, os abscedere est necesse, et cicatrices cauas fieri

0783 - Page 775 - Aphorisme XLVI. Qui gibbi ex asthmate aut tussi ante pubertatem fiunt, statim moriuntur

0787 - Page 779 - Aphorisme XLVII. Quibus venae sectio aut purgatio prodest, his vere secanda vena, aut purgatio imperanda

0789 - Page 781 - Aphorisme XLVIII. Lienosis difficultas intestinorum superueniens, bono est

0791 - Page 783 - Aphorisme XLIX. Qui podagrici morbi fiunt, sedatâ inflammatione intra dies quadraginta conquiescunt

0795 - Page 787 - Aphorisme L. Quibus diuisum est cerebrum, his febrem et biliosum vomitum superuenire est necesse

0797 - Page 789 - Aphorisme LI. Qui valentes; capitis repentè doloribus corripiuntur, et protinus muti fiunt et stertunt, intra septem dies intereunt, nisi febris interuenerit

0800 - Page 792 - Aphorisme LII. Sed in somnis etiam an de oculis aliquid subappareat spectare oportet. Nam si quid non exactè commissis palpebris de albo appareat, modò non ex alui profluuio aut medicamenti potione accidat, malum signum est et valde perniciosum

0803 - Page 795 - Aphorisme LIII. Deliratio quae cum risu fit, tutior: quae verò studio adhibito, periculosior

0806 - Page 798 - Aphorisme LIV. In morbis acutis cum febre quasi gementium suspiria, mala

0808 - Page 800 - Aphorisme LV. Dolores podagrici vere et automno fere mouentur

0810 - Page 802 - Aphorisme LVI. Morbis melancholicis per haec tempora suspecti humorum decubitus, vel apoplexiam corporis, vel conulsionem, vel maniam, vel caecitatem denunciat

0814 - Page 806 - Aphorisme LVII. Apoplexiae autem fiunt maximè à quadragesimo anno ad sexagesimum

0816 - Page 808 - Aphorisme LVIII. Si omentum occiderit, necessariò computrescit

0818 - Page 810 - Aphorisme LIX. Quibus longò coxendicum dolore conflictatis femoris summum coxa excidit, rursumque recidit, iis mucosa ibidem pituita colligitur

0820 - Page 812 - Aphorisme LX. Quibus diuturno dolore ischiadico vexatis femoris caput coxa excidit, iis femur contabescit et claudicant, nisi urantur

0823 - Page 815 - Livre Septiesme. Aphorisme premier. In morbis acutis frigus partium extremarum malum. Discours

0825 - Page 817 - Explication. Aphorisme II. Propter os aegrotans caro liuida, malum

0827 - Page 819 - Aphorisme III. A vomitu singultus et oculorum rubor, malum

0829 - Page 821 - Aphorisme IV. A sudore horror, non bonum

0830 - Page 822 - Aphorisme V. Ab insania, quam maniam Graeci vocant, difficultas intestinorum aut hydrops, aut extasis, bonum

0833 - Page 825 - Aphorisme VI. In morbo diuturno cibi fastidium et syncerae deiectiones, malum

0835 - Page 827 - Aphorisme VII. A multa potatione rigor, et delirium, malum

0837 - Page 829 - Aphorisme VIII. A tuberculi introrsum eruptione exolutio, vomitio, et animi defectio fit

0839 - Page 831 - Aphorisme IX. A sanguis profluuio desipientia, aut etiam conulsio, malum

0842 - Page 834 - Aphorisme X. Ab ileo vomitus, et singultus, et desipientia, et conulsio, malum

0844 - Page 836 - Aphorisme XI. A pleuritide peripneumonia, mlaum

0846 - Page 838 - Aphorisme XII. A peripneumonia phrenitis, malum

0848 - Page 840 - Aphorisme XIII. Propter ardores vehementes conulsio aut tetanus, malum

0850 - Page 842 - Aphorisme CIV. Propter plagam in capite acceptam stupor, aut desipientia, malum

0852 - Page 844 - Aphorisme XV. A sanguis sputu puris expuitio, malum. Aphorisme XVI. A puris sputus phihisis et fluxio: quum verò sputum retentum fuerit, moriuntur

0854 - Page 846 - Explication I

0855 - Page 847 - Explication II

0856 - Page 848 - Aphorisme XVII. Propter iecoris inflammationem singultus, malum

0857 - Page 849 - Aphorisme XVIII. Propter vigiliam conulsio, aut desipientia, malum

0859 - Page 851 - Aphorisme XIX. Ab osis nudatione erysipelas. Aphorisme XX. Ab ersypelate putredo, aut suppuratio, malum

0860 - Page 852 - Discours

0861 - Page 853 - Explication I

0862 - Page 854 - Explication II. Aphorisme XXI. A forti in ulceribus pulsu haemorrhagia, malum

0864 - Page 856 - Aphorisme XXII. A diuturno partium ad ventrem attinentium dolore, suppuratio

0867 - Page 859 - Aphorisme XXIII. A syncera deiectione dysenteria, malum

0869 - Page 861 - Aphorisme XXIV. Ab ossis vulnere desipientia, si in vacuum usque penetrauerit

0871 - Page 863 - Aphorisme XXV. A medicamento poto conulsio, mortifera

0872 - Page 864 - Aphorisme XXVI. Propter vehementem dolorem partium ad ventrem attinentium, extremarum perfrigeratio malum

0874 - Page 866 - Aphorisme XXVII. Si praegnanti tenasmus superuenerit, abortus est causa

0876 - Page 868 - Aphorisme XXVIII. Siue os, siue cartilagi, siue nervus sectus fuerit in corpore, neque augetur, neque coalescit

0877 - Page 869 - Aphorisme XXIX. Si leucophlegmatia detento fortis diarhaea superuenerit, morbum soluit

0880 - Page 872 - Aphorisme XXX. Quibus per diarhaeas spumosa sunt alui excrementa, iis à capite sit defluxio

0882 - Page 874 - Aphorisme XXXI. Quibus per febres in urinis sedimenta crassiorem farinam referunt, longam invaletudinem fore significant

0885 - Page 877 - Aphorisme XXXII. Quibus in urinis biliosa sedimenta, sed suprà tenuia apparuerint, acutum morbum significant

0887 - Page 879 - Aphorisme XXXIII. Quibus diuersae sunt urinae, iis vehemens fit in corpore turbatio

0889 - Page 881 - Aphorisme XXXIV. Quibus in urinis bullae innatant, nephritim, et longam fore invaletudinem significant

0891 - Page 883 - Aphorisme XXXV. Quibus in urina adipalis superficies est et conferta, iis nephriticum et acutum morbum adesse significat

0894 - Page 886 - Aphorisme XXXVI. Si quibus verò è renibus laborantibus, praeter suprà dicta signa, dolores etiam circa spinae musculos fiant, si quidem ad loca exteriora sentiantur, extrinsecus abscessum quoque fore expecta: si verò ad interiora magis vergant, abscessum etiam intrinsecus futurum potius sperandum est

0896 - Page 888 - Aphorisme XXXVII. Qui sanguinem vomunt, si sine febre accidat, salutare est: si cum febre, malum. Curatio verò refrigerandi et adstringendi vim habentibus perficitur

0900 - Page 892 - Aphorisme XXXVIII. Destillationes in ventrem superiorem ad suppurationem perueniunt intra dies viginti

0903 - Page 895 - Aphorisme XXXIX. Si quis sanguinem et grumos meiat, et stranguria laboret, dolore ad hypogastrium et pectinem et perinaeum pertinente, ad vesicam loca laborant. Aphorisme XL. Si derepentè lingua incontinens fiat aut aliqua corporis pars attonita stupeat, signum est melancholicum

0906 - Page 898 - Aphorisme XLI. Si senibus supra modum purgatis singultus accidat, non bonum

0908 - Page 900 - Aphorisme XLII. Si febris sit non ex bile orta, multa aqua calida superfusa febrem soluit

0911 - Page 903 - Aphorisme XLIII. Mulier non fit amphidexia

0914 - Page 906 - Aphorisme XLIV. Si empyis quum uruntur aut secantur, purum et album pus effluat, euadunt: si verò suberuentum, foeculentumque et foetidum, pereunt

0916 - Page 908 - Aphorisme XLV. Quibus purulentum iecur aduritur, si purum pus effluat et album, salui fiunt, in tunica enim ipsis pus continetur: si verò qualis amurca profluat, itereunt

0919 - Page 911 - Aphorisme XLVI. Dolores oculorum post meraci vini potum et aquae calentis balneum, venae sectione curato

0920 - Page 912 - Aphorisme XLVII. Si hydropicum tussis habeat, desperatus est

0921 - Page 913 - Aphorisme XLVIII. Stranguriam et dysuriam, thorexis et venae sectio soluit. Incidendae autem sunt interiores

0923 - Page 915 - Aphorisme XLIX. Ab angina detento tumor et rubor in pectore superueniens, bonum, foras enim morbus vergit

0924 - Page 916 - Aphorisme L. Quibus cerebrum syderatum est, intra tres dies intereunt: si verò hos superauerint, sani fiunt

0926 - Page 918 - Aphorisme LI. Sternutamentum cietur ex capite cerebro excalfacto, aut perhumectato spatio in capite inani. Aër enim intus contentus foras erumpit. Strepit autem, quia per angustum ipsi est exitus

0929 - Page 921 - Aphorisme LII. Quibus iecur vehementer dolet, iis febris superueniens soluit dolorem

0931 - Page 923 - Aphorisme LIII. Quibus sanguinem è venis detrahere conducit, iis vere secanda est vena

0932 - Page 924 - Aphorisme LIV. Quibus inter ventriculum et septum transversum pituita concluditur, et dolorem adfert in alterutrum ventrem viam non habens, iis per venas vesicam versa pituita, morbi fit solutio

0934 - Page 926 - Aphorisme LV. Quibus iecur aqua refertum eruperit in omentum, his venter aqua expletur, atque moriuntur

0936 - Page 928 - Aphorisme LVI. Anxietudinem, oscitationem, horrorem, vinum pari aquae portione epotum, soluit

0938 - Page 930 - Aphorisme LVII. Quibus in meatu urinario generatur tuberculum, ubi suppurauerit et eruperit, doloris fit solutio

0939 - Page 931 - Aphorisme LVIII. Quibus occasione aliqua cerebrum fuerit vehementer concussum, mutos protinus fieri est necesse

0941 - Page 933 - Aphorisme LIX. Corporibus humida carne praeditis perferenda fames est. Nam fames siccat corpora

0943 - Page 935 - Aphorisme LX. Voi toto corpore mutatio, et corpus refrigeratur vicissimque calefit, aut colorem alium ex alio mutat, morbi significatur longitudo. Aphorisme LXI. Sudor multus calidus aut frigidus semper fluens, humiditatem in robusto quidem supernè, imbecillo verò infernè vacuandam esse demonstrat

0945 - Page 937 - Aphorisme LXII. Si quis febricitanti cibum praebeat, quem sano exhibes, valenti robur, aegrotanti morbus fit

0947 - Page 939 - Aphorisme LXIII. Quae per vesicam permeant spectare oportet, an talia sint qualiae secunda valetudine subeunt. Nam quae his minimè sunt similia, insalubriora: quae verò valentibus similiora, minimè insalubria

0948 - Page 940 - Aphorisme LXIV. Et quibus hypochoremata si residere permiseris, nec moueris, subsident veluti strigmenta: quae si pauca sint, paruus morbus est; si verò multa, magnus: his aluum infernè purgari conducit. Alioqui si non repurgata aluo sorbitiones exhibueris, quanto plures dederis, tano magis offenderis

0950 - Page 942 - Aphorisme LXI. Quibus crudae deorsum subeunt, ab atra sunt bile: si plura copiosiore, si pauciora minore

0952 - Page 944 - Aphorisme LXI. Excreationes in febribus non intermittentibus liuidae, cruentae, biliosae, foetidae, omnes mala. Commodè tamen si prodeant, bonae. Per aluum etiam et vesicam, et quacunque corporis prodeat aliquid, si non purgatum restiterit, malum. Aphorisme LXVII. Corpora quum quis repurgare volet, fluxilia faciat oportet. Et siquidem supravelit, aluus sistenda: si verò infrà laxanda

0954 - Page 946 - Aphorisme LXVIII. Albae pituitae aqua intereus superuenit

0955 - Page 947 - Aphorisme LXIX. A diarrhaea dysenteria. Aphorisme LXX. Dysenteriae superuenit lienteria

0957 - Page 949 - Explication I. II. Aphorisme LXXI. Ab sphacelismo ossis abscessus

0959 - Page 951 - Aphorisme LXXII. A sanguis vomitione tabes, et puris supernè purgatio

0961 - Page 953 - Aphorisme LXXIII. Qualia quae per urinas et aluum subeunt, et quae per carnes abeunt, et si qua alia, corpus à natura recedat spectare oportet. Nam si parum, paruus morbus est; simultum, magnus; si valdè multum, iam tale fuerit perniciosum

0963 - Page sans numérotation - Privilège du Roy

0965 - Page sans numérotation - [Table des matières]